Spalanie węgla w celu wytworzenia energii elektrycznej w elektrowniach węglowych prowadzi do produkcji popiołu węglowego, który jest mieszaniną niepalnych cząstek mineralnych z paliwa i pozostałości niespalonego węgla. Rosnące zapotrzebowanie na energię elektryczną, zwłaszcza w krajach rozwijających się, prowadzi do wzrostu produkcji popiołu węglowego, która obecnie wynosi około 1 miliarda ton rocznie. Świadomość zagrożeń związanych z gromadzeniem tak dużych ilości odpadów przemysłowych stymuluje zainteresowanie technologiami utylizacji popiołów i żużli poprzez wykorzystanie ich do rekultywacji terenów przemysłowych, budowy dróg oraz jako tanie kruszywo i składnik mieszanek betonowych. Jednak znacznie bardziej obiecujące jest wykorzystanie popiołu i żużla poprzez głębokie przetwarzanie z rozdzieleniem na oddzielne składniki: popiół i żużel, niespalony węgiel i koncentrat tlenku żelaza, które mają szerokie rynki i wystarczająco wysokie ceny, aby proces przetwarzania popiołu był atrakcyjny ekonomicznie. Szczególnie interesująca jest produkcja koncentratu drobnego węgla, który jest obiecującym półproduktem do produkcji paliwa z węgla wodnego, substytutu oleju opałowego i ropy naftowej w sektorze energetycznym.